Humoras kaip politinės komunikacijos įrankis. „Valstybinio Tautos Fronto“ atvejis
Vilkas, Dovydas |
Šiame bakalauro darbe analizuojamas humoras kaip politinės komunikacijos įrankis, pasitelkiant „Valstybinio Tautos Fronto“ „Facebook“ paskyros atvejį. Temos aktualumą lemia šiuolaikinės politinės komunikacijos pokyčiai, kai humoras tampa vis dažnesniu būdu komentuoti, kritikuoti ar interpretuoti politinius reiškinius. „Valstybinio Tautos Fronto“ paskyra, dažnai pasitelkianti satyrą, ironiją ir sarkazmą, yra puikus pavyzdys, kaip humoras gali veikti ne tik kaip pramoga, bet ir kaip įtaigi politinė strategija. Tyrimo tikslas – atskleisti, kokiu būdu ir kokiais tikslais humoras „Valstybinio Tautos Fronto“ turinyje pasitelkiamas kaip politinės komunikacijos forma. Šiam tikslui įgyvendinti iškelti keturi uždaviniai: aptarti humoro vietą ir funkcijas politinėje komunikacijoje; išanalizuoti „Valstybinio Tautos Fronto“ tematiką, stilistiką ir humoro tipus; atlikti interviu su ekspertais ir išnagrinėti jų požiūrį į „Valstybinį Tautos Frontą“ bei humorą politinėje komunikacijoje; įvertinti, ar ir kaip humoras gali veikti auditorijos politinį suvokimą bei reakcijas. Tyrimo metodui pasirinkta kokybinė analizė – pusiau struktūruoti interviu su aštuoniais respondentais: politikais, žurnalistais, komunikacijos ekspertais ir komikais. Empirinėje dalyje analizuojami jų atsakymai, siekiant išsiaiškinti požiūrį į humorą politinėje komunikacijoje ir „Valstybinio Tautos Fronto“ turinio vertinimą. Teorinėje darbo dalyje aptarta humoro samprata, funkcijos, ryšys su politine komunikacija ir satyros, ironijos bei sarkazmo reikšmės šiuolaikinėje visuomenėje. Empirinėje dalyje nustatyta, kad „Valstybinio Tautos Fronto“ humoras dažnai traktuojamas kaip pramoginis, tačiau turintis aiškią politinę žinutę. Respondentai pabrėžė, kad tokio tipo turinys gali turėti įtakos auditorijos požiūriui, ypač, kai kritika išreiškiama intelektualia ir tuo pat metu humoristine forma. Pastebėta, kad nors turinys yra šališkas, jis dažnai veikia kaip alternatyvus informacijos šaltinis ir atspindi viešojoje erdvėje vyraujančias nuotaikas.
This bachelor thesis analyses humour as a tool of political communication, using the case of the “Facebook” account of “Valstybinis Tautos Frontas”. The relevance of the topic is determined by the changes in contemporary political communication, where humour is becoming an increasingly common way of commenting, criticising or interpreting political phenomena. The account of “Valstybinis Tautos Frontas”, which often uses satire, irony and sarcasm, is a good example of how humour can function not only as entertainment but also as a powerful political strategy. The aim of the research is to reveal how and for what purposes humour is used as a form of political communication in the content of “Valstybinis Tautos Frontas”. To achieve this aim, four objectives were set: to discuss the place and function of humour in political communication; to analyse the themes, styles and types of humour in the content of “Valstybinis Tautos Frontas”; to conduct interviews with experts and to examine their views on “Valstybinis Tautos Frontas” and humour in political communication; and to assess whether and how humour can influence the audience's political perceptions and reactions. The research method was qualitative analysis – semi-structured interviews with eight respondents: politicians, journalists, communication experts and comedians. The empirical part analyses their answers in order to find out their attitudes towards humour in political communication and their assessment of the content of “Valstybinis Tautos Frontas”. The theoretical part of the thesis discusses the concept of humour, its functions, its relation to political communication and the meanings of satire, irony and sarcasm in contemporary society. The empirical part of the paper shows that the humour of “Valstybinis Tautos Frontas” is often treated as entertaining, but with a clear political message. Respondents stressed that this type of content can influence the audience's attitudes, especially when criticism is expressed in an intellectual and at the same time humorous form. It was noted that although the content is biased, it often acts as an alternative source of information and reflects the prevailing mood in the public sphere.